Το 1990 ο Έλληνας Ορθόδοξος πάπας των Μεθάνων ζήτησε την άδεια να διευρύνει την εκκλησία του Αγίου Κωνσταντίου & Ελένης. Κατά τη διάρκεια της επιτόπιας επιθεώρησης, ένας ξηρός πέτρινος τοίχος μπροστά από την είσοδο της εκκλησίας φάνηκε. Η αρχαιολόγος Ελένη Κωνστολάκη-Γιαννοπούλου κλήθηκε να εξετάσει λεπτομερέστερα τον τοίχο. Έγινε ανασκαφή της αίθουσας, στην οποία υπήρχαν πάνω από 150 ειδόλα(αναβάτες, άμαξες, μοντέλα επίπλων), ένα ρυτό σε σχήμα κεφαλής χοίρου, ένα φυσικό σφυρί από θαλάσσιο σαλιγκάρι και ο παιδικός τάφος. Σίγουρα ο τόπος ήταν μυκηναϊκό ιερό από το 1600-1200 π.Χ. Οι ανασκαφές έχουν ανοίξει ένα μεγάλο μέρος του προϊστορικού οικισμού. Στο πεδίο θα ανακαλύψετε ένα απομονωμένο κτίριο που μπορεί να ήταν προϊστορικός ναός / μεγάρον. Πολλά από τα ευρήματα βρίσκονται σήμερα στο αρχαιολογικό μουσείο του Πειραιά και στο αρχαιολογικό μουσείο του Πόρου. Η ανακάλυψη αυτού του ιερού (Ποσειδώνα;) είναι μια αίσθηση και δείχνει τη σημασία των Μεθάνων στην προϊστορική εποχή. Το αποτέλεσμα του ηφαιστείου ήταν ότι υπήρχαν ιαματικές ιαματικές πηγές και πολύ κοντά στο ιερό στον κόλπο του Θιάφι ιαματικά, αιμοστατικά αλάτά όπως αλουνίτης. Αυτό το ιερό θα πρέπει να προστατεύεται πολύ καλύτερα και θα ήταν ωραίο αν μπορούσατε στο μέλλον να βάζετε εκεί πινακίδες πληροφοριών . Μαζί με τους μυκηναϊκούς θολωτούς τάφους στο λόφο Μαγούλα κοντά στο Γαλατά, το ιερό αυτό είναι ένα από τα σημαντικότερα μέρη της ανατολικής Πελοποννήσου. Η επιστημονική σημασία αυτής της ανακάλυψης είναι, δυστυχώς, σαφής μόνο σε μια μικρή ομάδα αφοσιωμένων αρχαιολόγων. Η κα Ελένη Κωνστολάκη-Γιαννοπούλου έχει συμβάλει σημαντικά στα Μέθανα και πρέπει να σεβαστεί εργασίας της επί τις δεκαετίες που δουλεύει στην περιοχή.